89/12/10
8:5 ص
خاتمه هدف از تشکیل خانواده تنها بزرگ کردن و تربیت فرزندان آنهم به روش
حمایتی محض نیست بلکه آسایش،آرامش و اعمال نظر همراه با مدیریت صحیح
در هدایت و تعالی بخشیدن امور دنیوی و اخروی تمام اعضای خانواده وظیفه و حق
پدر و مادر است .متاسفانه بیشتر والدین تصور می کنند که تا پایان عمر و به طور
یکطرفه درتامین امنیت اقتصادی و اجتماعی فرزندان مسئول و مدیون هستند
این دسته از پدر و مادرها به جای مدیریت و هدایت،حمایت را در دستور کار
خود قرار می دهند و در نتیجه فرزندان آنان بیشتر ناکامی های خویش را به
حساب آنها می نویسند فارغ از اینکه اندیشه ی آدمی دارای توانایی و امکانات عظیم
دانایی و خرد است و برای عملی کردن باید در مقابل سختی ها و حوادث گوناگون قد
علم کند تا تمام ابعاد زندگی رشد نماید .
و همچنین مصرف کنندگان در خانواده باید
تصویر ذهنی روشن از میزان تلاش و نوع کار نان آوران خود داشته باشند و باید
بدانند که مثلاً برای هزار تومان پول بدست آمده چه مقدار نیروی ذهنی و جسمی
نان آوران هزینه گردیده است .اگر چنین شناختی از فضای کار وجود نداشته باشد
عدم احساس مسئولیت در خانواده حاکم خواهد شد و در آن صورت هزینه های
روزمره افزایش یافته و در نتیجه تلاش نان آوران باید افزایش یابد و این افزایش
فرسودگی نیروی کار را به همراه دارد. که بیماری و ازکار افتادگی طولانی و یا بیماری
و فوت ارمغان این فرسودگی خواهد بود.پس برای سلامتی نیروی کار و حفظ تعادل و
امنیت همه جانبه ی خانواده باید تلاش شود با هدایت و تربیت منطقی فرزندان
جایگاه نان آوران به عنوان انسانهای که از حق انسانی خود برخوردارند و با تلاش
خود در تحکیم و بقای خانواده ایفای نقش می نمایند به عنوان ابزاری برای تامین
مایحتاج زندگی تعریف نشوند. هرچند پدر و مادرهای ایرانی سرشار از عشق و محبت
به فرزندان هستند و این عشق آنها را وادار به سخت ترین کارها می کند تا آرامشی
برای اهل خانه فراهم سازند.امید آنکه فرزندان هم در طول زندگی با بهره مندی
از مهارتهای روز و اتکا به تجربیات اساتید علوم گوناگون تلاش کنند در طول زندگی
با مدیریت صحیح از انحراف هزینه های نامتناسب جلوگیری نموده و تعادل همه
جانبه را در خانواده برقرار و تثبیت نمایند .و امید آنکه دولتمردان حکومت
جمهوری اسلامی ایران با مدیریت آگاهانه ی خویش در راهی قدم گذارند تا
مصرف زدگی و اشرافی گری از جامعه ی ما ریشه کن شود. وهمچنین الگوهای
مصرف متناسب با جامعه و اقوام ایرانی به گونه ای تعریف شود تا هر ایرانی
به عنوان یک انسان در ارتقاء و اعتلای امور دنیا و آخرتش محدود نگردد.
خدابخش قبادی
گاهی برای خودم یه چیزایی می نویسم . و بعضی مطالب را تو وبلاگم بارگذاری می کنم. وبلاگ نویس نیستم فقط دوست داشتم برای خودم وبلاگ داشته باشم.