پس ازپیروزی انقلاب اسلامی ایران اشخاص ، احزاب وگروه هایی درعرصه های مختلف اجتماعی ظاهرشده واندیشه ومرامشان را درمعرض انتخاب قرار داده و توانسته اند درسطح جامعه معرفی شده و برای خود یا حزب وگروه شان یارگیری نمایند .اما پس از مدت زمانی اندک از صحنه خارج شده اند .

عمده ترین دلایل حذف اوائل انقلاب را می توان موارد زیردانست :

وابستگی و ارتباط با حکومت قبل ازانقلاب + وابستگی و ارتباط با کشورهای بیگانه + مشخص شدن هویت آنان مبنی بر مأمور یا نفوذی بودن ازجانب دشمنان انقلاب اسلامی + داشتن اندیشه های کفر والهادی و ضد دینی + داشتن اهداف تجزیه طلبی + داشتن اندیشه های ملی گرایی مبتنی بر لیبرالیزم + تندروی و افراطی گری تا سرحد ترور مخالفان و حتی ترورهای گور و بی مناسبت از میان توده مردم و ...

ایده ئولوژی جامعه ایران اسلامی بوده وهست واین امر برکسی پوشیده نیست براساس همین اندیشه ، هر مرام و عقیده ایی که با توده مردم همخوان بوده مورد لطف ملت قرار گرفته و درکسب موقعیت برتر، از آنان حمایت شده است .

تاریخ انقلاب اسلامی ثابت می کند که میزان اقبال مردم به جریانهای مختلف براساس میزان دین باوری وعمل به آموزه های دینی ومذهبی آنان است. ودرغیراین صورت حتی اگر توانسته باشند بالاترین جایگاه راکسب کنند نه تنها رهایشان می کنند بلکه شرایط را آنگونه تغییر خواهند داد تا ازصحنه اجتماع دور شده و به تاریخ سپرده شوند .

جریان های مختلف به خوبی بر این امر واقفند که هرچه از اندیشه دینی مردم فاصله داشته باشند به همین مقدار خودشان ازصحنه های مختلف جامعه دور خواهند بود. لذا برخی ها با روش های ماهرانه ایی سعی دارند تا با فریب افکار عمومی و موجّه نشان دادن خود ضمن پنهان نگه داشتن اندیشه های حقیقی خویش، با لباس دینداری و به نام پیروی ازبزرگانی چون حضرت امام (ره) افکار عمومی را به سمت خود هدایت نمایند .

تغییر تاکتیک های برخی ازجریانهای فعال جامعه با تدابیر ماهرانه و با روش های محافظه کارانه صورت می گیرد از جمله با انتخاب گزینشی سخنان امام و رهبری سعی دارند تا خودشان راهمسو امام و امت نشان دهند و درعمل آنگونه اجرا کنند که هستند .

افکار عمومی درگلوگاه هایی چون انتخابات دیر یا زود تکلیف این عده روشن خواهد نمود . این غربال گری درذات جامعه مردم سالار است که با ریزشها و خیزش هایش موجودیت و پویایی خود را آشکار می کند .

غربالگری های انجام شده نشان می دهد که نقش خواص بابصیرت و پایبند به آرمان های اسلام ناب محمدی (ص) بسیار مؤثراست. و بدین سبب طی چند دهه گذشته بعضی ازمتدینین همواره مورد هجمه برخی از جریان ها قرار داشته اند .

تندروی در بین نیروهای خودی یکی ازاصلی ترین عامل ترک میدان رقابت ها است که عملاً خیلی ها را حذف کرده تا جایی که اگر گاهی درفضای حقیقی و مجازی سعی درخودنمایی داشته باشند مردم بی تفاوت از کنارشان عبور کرده و حتی بساط تبلیغاتی آنان را مورد تمسخر قرار می دهند .

در دوران استقرار نظام جمهوری اسلامی جنگ تمام عیار ایده ئولوژی وجود داشت جنگی که درمحافل و مجالس، دانشگاه و مدارس، روزنامه ها و مجلات وشب نامه ها و دیوارنویسی ها کاملاً مشهود بود .

درمیدان نبرد عقیدتی دشمنان و مخالفان اندیشه الهی و اسلامی با پشتوانه عظیم امپریالیسم غرب و سوسیالیست شرق سرانجام شکست را از توده های مردمی و مسلمان که اکثریت مطلق جامعه را تشکیل می دادند پذیرفته وازصحنه اجتماع دور وبه مرور زمان حذف شده اند . هرچند برخی از آنها دست به اقدامات خشونت آمیزی زده اند اما اراده مردم و رهبری قوی تر ازآنی بود که آنها بتوانند خللی درآن بوجود آورند .

دردوران تثبیت نظام هم تندروی هایی درمیان خودی هایی که تا دیروزدرصف واحد بوده اند بروز وظهور داشته است اما از آنجایی که مردم پس از انقلاب همواره درتعیین سرنوشت بجا ومنطقی ایفای نقش داشته اند نه تنها از خواص جامعه عقب نمانده بلکه جلوتراز خواص درس های فراموش نشدنی به افراطی گری داده وبه لیدرها و تئوری نویس های جریان های مختلف آموخته اند که « تنها از راه اعتدال می توانید وارد قلوب مسلمان شوید »

اعتدال درذات اندیشه اسلامی نهفته است حتی اگر دراجرای اوامر و نواهی الهی اعمال خشونت آمیزی مشاهده شود نه تنها به معنی افراطی گری نیست بلکه بکارگیری از قوه قهریه درمقابل دشمنان ابزاری برای به نمایش درآوردن صلابت و در مقابل خودی ها از ملزومات تأدیب به شمار می آید .

نتیجه انتخابات های دو دهه گذشته نشان داد که مردم به هریک از افراطیون دراردوگاه جریان های مختلف یاآور شده اند که اگر آرمان های آنان که چیزی جز اسلام ناب محمدی (ص) نیست مورد تهدید قرار گیرد و یا هر اندیشه و مرامی و درهر جایگاهی بخواهد اندیشه اسلام لیبرالی و یا اسلام طالبانی را وارد عرصه نمائیدازاجتماع کنار زده خواهد شد. و ثابت کرده اند که مردم مسلمان ایران صبور و مهربانند ولی با کسی عقد اخوت نبسته اند .

افراطی گری از ذات اسلام دور بوده و از نگاه اندیشه اسلامی و علوی مردود است و مؤمنان به این اندیشه در کنار پافشاری برسراصول و عقاید خود، معتدل و مهربانند. و براین باورند که هرآنچه درافراطی گری متولد شود نتیجه نطفه ایی ازنطفه های شیطانی است که در بسترهای آماده منعقد می گردد .

« برای جلو گیری از طولانی شدن مطلب از ذکر نام اشخاص و احزاب و گروه ها خودداری گردید »