94/8/7
3:21 ص
روزها یکی پس از دیگری سپری می شود.
روزهایی که هفته ها و ماه ها و سالها را ساخته اند .
و انسانهایی که درگذر شب و روز همسفرند
مسافران قطار عمر
هریک در ایستگاهی همسفر قافله عمر شده
و در ایستگاهی هم از این قطار پیاده خواهد شد .
وخوشا به حال مسافرانی که می دانند
از کجا امده و درکجایند وبه کجا می روند .
برای همسفرانم لحظات خوشی را همراه
با آرامشی مطمئن آرزومندم .
گاهی برای خودم یه چیزایی می نویسم . و بعضی مطالب را تو وبلاگم بارگذاری می کنم. وبلاگ نویس نیستم فقط دوست داشتم برای خودم وبلاگ داشته باشم.