90/2/8
4:31 ص
واژه بسیـــج از ایـام نخست پیروزی انقـلاب اسلامی در میان توده مردم ایران به گـردش درآمـده وآرام آرام دربستـرهای گـوناگـون ابعــاد خاصـی به خودگرفته تا بصـورت امـروزی در قید حیات و فـروزندگی است.
بنیانگذار جمهوری سلامی ایران با درایت خویش ضرورت بکارگیری حداکثر توان جامعه را برای حفاظت و دست یابی اهداف انقلاب را لازم دانسته و دستور تشکیل بسیج میلیونی را صادر نمودند .
در ابتدای پیروزی انقلاب نه تنها برای توده مردم جایگاه بسیج مردمی به گونه ای که امروزه قابل فهم است شناخته شده نبود بلکه اغلب مسولین کشوری و لشگری از درک ضرورت این شجره طیبه بی بهره بودند .
هرکسی توانایی خاص خودش را داراست و هر جامعه ای نیازهای خاص خود را طلب می کند لذا هر زمانی شخص توانمندی توانایی خودش را در اختیار جامعه اش قرار دهد آن شخص بسیجی است حتی اگر در سازماندهی بسیج رسمی کشور که امروزه مطرح است حضور نداشته باشد .
بسیج طی دوران دفاع مقدس در میادین جنگ و حتی پشت جبهه با درخشش خویش ضامن پیروزی های بزرگی بوده که همین عملکرد باعث گردید تا توده ی مردم بسیج را به عنوان نیروی شبه نظامی بشناسند این در حالی است که بسیج مقاومت یک بعد از ابعاد بسیج می باشد .
بسیج در دوران سازندگی و پس از حوادث طبیعی در مناطق مختلف به عنوان بسیج سازندگی عملکردهایی داشته که در جای خودش قابل تأمل است .
*کسانی که بسیجی وار کار می کننددرتیررس دیدگاههایی هستند که با چنین فرهنگی میانه مطلوبی ندارند لذا باید چنان قابلیتی در بسیج ایجاد شود تا تحمل سختی های روحی و حتی جسمانی آسانتر گردد .
هر زمانی که مسئولین قوای نظام از بهره مندی تمام توانایی جامعه بویژه به شکل بسیج فاصله گرفته اند شک نکنید سازمان و نهاد خود و دریک کلمه حکومت را در سراشیبی سقوط قرار دادند.
هر چه فرهنگ بسیج در اقشار گوناگون فراگیرتر باشد یعنی حکومت پشتوانه مردمی دارد .
گاهی برای خودم یه چیزایی می نویسم . و بعضی مطالب را تو وبلاگم بارگذاری می کنم. وبلاگ نویس نیستم فقط دوست داشتم برای خودم وبلاگ داشته باشم.