90/6/31
5:45 ص
هرسال با پایان عمر شهریـور ، پاییــز خـودنمایی می کند
و برای سبک بار شدن گل و گیاه، بـرگریزان را به ارمغــان
می آورد. ارمغانی که آرامش بی دغدغه رادر سرمای
جانسوز زمستان نوید میدهد.
تا دربهاری دیگر غنچه هـای
رنگارنگ فرصت خود نمایی یابنـد.
آخرین روز ازشهریور سال 1359همانند سال های قبل
جای خود را به مهر پاییزی داد اما آمدنش با آتش و دود
و غرش گلوله ها بود ، فصلی که برای هشت سال تمام
نتنها برگ ها بلکه شاخه ها تنومند را هم از تنه جدا نمود.
فصلی که با آمدنش هشت سال تمام چهار فصلش
برگ ریزان بود.
آری هشت سال تمام رعد وبرق پاییزی و زمستانه اش
غرش موشک و توپی بود که بجای برف وباران ،
باران ترکش بود و موج انفجار
و تخریب گلخانه هایی که گلها و نو نهالان
این مرز و بوم را پرپر می نمود ...........
اما سر انجام فصل خزان و سوزان به سر رسید و
شکوفه های امید بهاری سراسر سربلندی را نوید دادند .
ایام آغازین مهر (هفته دفاع مقدس)که یادآور روزهای
تاریخ ساز ایران توسط مردان مرد
رزمندگان و ایثارگران
بویژه شهدای والامقام است
گرامی باد .
گاهی برای خودم یه چیزایی می نویسم . و بعضی مطالب را تو وبلاگم بارگذاری می کنم. وبلاگ نویس نیستم فقط دوست داشتم برای خودم وبلاگ داشته باشم.