همانـگونه که در یادداشت های قبـل آمده ،

« داردکـاشت » نام یکی از روستاهای

 بخش بابـلکنـار از شهرستان بابل می باشد .

کلمـه یا به تعبـیری اسـم و واژه

 « داردکـاشت » از دو بخش«دار + دِکـاشْت»

تشکیل شـده است .

در گویش طبـری « دار» به درخت و

« دکـاشت » به معنی کاشتـه شده

 مورد استفـاده قـرار می گیرد .

مازنی ها و بومی ها به محل و مکانی که درخت یا

درختانی وجود داشته باشند را

« دارْدِکـاشْت » می گویند .

کی و چگونه این نـام برای این منطقه و روستا

انتخاب شده است سند معتبـری در دست نیست .

امـا از قرائن اینـگونه بـه نـظر می رسد که :

دریـای طبرستان ازمسیـر شهر ساحلـی

(مشهدسـر قدیم ) بابلسـرفعلـی

به (بارفـروش قدیم ) بـابـل فعلـی تا

بخش بـابـلکنـارکه از مناطق

کوهپایه ایی و با جنگل انبوه 

 به شهرستان ستوادکـوه متصل می شود

در مسیر خود روستای « داردکـاشت »

را دارد که محل تلاقی دشت سـرسبـز و جنـگل

کوهپایه ایی است .

لذا شاید اهالی و یا رهگذران ، محل شـروع

« درختان انبوه » یا جنـگل را درگـذشته

« دارْدِکـاشْت » نامیـده باشنـد .

محلی که قسمتـی از روستـای « فومشـکنـار»

ازتوابـع بالاتـجـن شهرستـان

قائمشهـر بوده است .

ـــــــــــــــ

درگذشته به سـه روستای

داردکاشت ، هلیدشت و فولادکلا

« فومشکنـار» می گفتنـد .

"خدابخش قبادی"

در حالی که با خودش حرف می زد

مشغول پـرپـر کردن غنچه ی گلـی

روی پـارچه مشکی شده بود .

با چنـد قـدم بلنـد کنارش ایستـادم و

قبـل از خونـدن فاتـحـه ،از زمـزمـه ی سوزنـاکش 

کـه با هـق هقـی آرومی همــراه بـود

شنیـدم کـه مـی گفت :

بـــابـــای خوبــم تـو بگــو کـه بـا

ایـن هـدیــه ایی کـه برات خریـدم

چکار کنــم ؟

خواستـم روز پـــدر خوشحــالت کنـم 

از همـون پــول توجیبـی هام خریدم .

خواستـم غافـلگیـرتم کنــم

امّـا بدجـوری غـافلــگیر شــدم

با شنیدن این جمله

زانو هایم سست شد و کنارش نشستم و

مشغول خوندن فاتحه شدم .

نیم نگاهی به من انداخت و

صدای گریه اش بلنـد شد و گفت ؟

چند روز قبـل

هــدیـــه روز پدر را خریـدم .

(فاتحه ایی هدیه کنیم برای پدران آسمانی)

طی دوره های گذشته فعالان عرصه انتخاباتی شورای اسلامیشهرهای کم جمعیت زیر چترآبادانی و توسعه شهر، رفاه و امکانات شهروندان ، حمل ونقل ومعابر ، بهداشت و درمان ، اماکن ورزشی و تفریحی و فضای سبز ، ساماندهی بازارچه های محله و بازار های سنتی و رونق کسب و کار فعالیت تبلیغاتی داشتندو تمام مانورخود را در حیطه مدیریت شهری و شهرداری متمرکزمی کردند تا مردم از این منظر به آنان نگاه کنند . و مردم هم اولویت انتخاب اصلح را در همین راستا جهت می دادند .

در گذشته اغلب کاندیداهای شورای اسلامی شهر به احزاب و جناح های سیاسی وصل بودند اما جهت گیری های حزبی و سیاسی در زیر چتر تبلیغاتی کاندیداها مخفی بود این مخفی کاری ها عاملی بود تا توده مردم از وابستگی و مرام سیاسی آنان شناخت چندانی نداشته باشند . در نتیجه دغدغه کاندیداها در این عرصه به حد اقل می رسید .

به هر حال تا کنون اینگونه بوده و مردم هم به امر سیاسی کاندیداها توجه خاصی نشان نمی دادند . چرا که ماهیت کار شکل سیاسی نداشته و تبلیغات هم در همین راستا صورت می گرفت . هرچند چشم شکارچیان فضای مجازی در روزهای اول هویت سیاسی آنان را شکارمی کرد اما به لحاظ نوع کار ترجیح می دادند تا آرامش در فضای حقیقی حاکم باشد . مگر آندسته از افرادی که به گروه های معلوم الحال متصل بودند که بدون اغماض هویت سیاسی آنان فاش می شد .

همچنین کارشناسان و فعالان عرصه سیاسی و تبلیغاتی براین باورند که در انتخابات خرداد 92 شیوه تبلیغات کاندیداها و حساسیت رای دهندگان به دلیل همزمانی دو انتخاب نسبت به گذشته متفاوت خواهد بود.چرا که کاندیداهای شورای شهر به ناچارمواضع سیاسی آنان آشکار خواهد شد .و این تغییرات فضای انتخاباتی را حساس و زمینه را برای شیطنت برخی از عواملی که  در مراحل انتخابات به امور اخلاقی پایبندی خاصی ندارند فراهم خواهد نمود . 

این شیطنت دغدغه کاندیداها و مجریان و حتی مردم را بیشتر می کند . با توجه به این اصل ، فضای مجازی ، اولین مسیر و آسانترین و سریع ترین راهی است تا تخریب ها و شایعه سازی ها در آن صورت می گیرد . لذا شرایط اینگونه حکم می کند تا متولیان ذینفع اشراف کاملی نسبت به جو حاکم بر انتخابات بویژه فضای مجازی داشته باشند و به قول دوستان این اشراف برگ برنده ایی برای کاندیداها خواهد بود .

 می گفت : در یکی از خیابان های پر رفت وآمد کلان شهری چاله ایی

وجود داشت که گاه و بیگاه برای عابر سواره و پیاده مشکل ساز بود

تاجایی که اهالی برای پرکردنش دست به دامن مسئولین شهری

شدند.

 مسئولین دلسوز و هم در راستای خدمت رسانی

به مردم،کارشناسان مجرب خود را برای بررسی و رفع این معضل

به محل اعزام کردند.

راوی ادامه داد که با دیدن آدم ها وماشین های دولتی

حس کنجکاوی ام گل کرد وخودم را به آنها رساندم

تا از نزدیگ در جریان امور قرار گیرم که شنیدم

یکی می گفت :برای آسایش مردم و جلوگیری از مرگ و

میرهای ناشی از افتادن درچاله بهتر است تا آمبولانسی مجهز

وبا کادری مجرب درکنار چاله آماده باش قرار دهیم تا درصورت

بروز حادثه به مصدومین کمک کنند.

ودیگری می گفت :با این شهر شلوغ و ترافیکی ،تا رسیدن

آمبولانس به بیمارستان کار مصدوم تمام است به نظرم باید

در همین حوالی بیمارستانی ساخته شود.

وسوّمی گفت : درحال حاضر ساختن بیمارستان امکان پذیر نیست

چونکه بودجه به اندازه کافی نداریم ولی من پیشنهاد میکنم تا این

چاله را پرکنیم و نزدیگ فلان بیمارستان فوق تخصصی چاله ایی

به همین ابعاد حفر کنیم ،بیمارستانی که هم نوساخت و

هم با بیشتر کادر اداری و درمانی اش آشنا هستم و وظیفه

خود میدانم تا سفارش مصدومان را به آنان داشته باشم.

می گفت : همینطور که مشغول گوش دادن نظرات کارشناسان

دلسوز بودم رفتگری بی ادعا با مقداری ماسه با بتن آمد و چاله را

پرکرد وبا فرغونش رفت.....!!!

دوست گرامی: اگرشما آنجابودید برای این

چاله و کارشناسان و رفتگر چه پیشنهادی می دادید؟

می گفت : وقتی به گذشته برمیگردم و خاطرات دوران کودکی و نوجوانی ام را مرور می کنم ، وقتی برخی از بچّه های اقوام و فامیل را می بینم که ایّام قبل و بعد از عید چه حال و روزی دارند دعا می کنم تا عید نیاید .

می گفت:  وقتی از پچ پچ پدر و مادم متوجّه می شدم که عید نزدیگ است روز و ساعت تحویل سال را از این و آن می پرسیدم و برای آغاز سال نو لحظه شماری می کردم . عید نوروز پررنگ ترین عید ما بود از اعیادی چون مبعث ، غدیر ، قربان ، فطر و مولودی های چهارده معصوم (ع) که با زرق و برق ها وجشن های امروزی ، حلاوت خاصی به جامعه می بخشدخبری نبود .

می گفت:  مشکل من با عید نوروز و یا نبودن اعیاد ملّی ومذهبی نیست ما در همان تنها عیدی که داشتیم گیر کرده بودیم چه رسد به این همه مناسبتها که برای هرکدامش مقدّمات مادّی و معنوی لازم است .

پرسیدم پس چرا دعا میکنی که عیدنیاید گفت : عید را دوست داشتم و دارم ولی دردهای پنهانش را نمی توانم تحمّل کنم . عقده ها و حسرت هایی را که از کودکی با جام فقر به کام مان ریختند مزه اش تا  به امروز در وجودم تلخی می کند این تلخی ها نه تنها از بین نمی رود بلکه گاهی اوقات به حدّ غیر قابل تحمّل می رسد .

می گفت : دیروز لباس دست دوّم بچّه های فامیل و لباس های کهنه بازار لباس عیدم بود ، آجیل سفره عید آنقدرکم بود که برای آبروداری مجبور بودیم فقط نگاه کنیم و گاهی هم برای همراهی با میهمانان چند دانه از آن را به دهان بگذاریم . خدا خدا می کردیم تا فامیلهای پولدار به خانه مان بیایند و درعید دیدنی ها هم چشم به جیب صاحب خانه داشتیم تا عیدی بدهند هرچند مادرم پولی که من و برادر و خواهرم جمع می کردیم را تا قبل از سیزده خرج می کرد ولی با این حال مشتاق عید بودم .

می گفت دوست عزیز : گردش در بازار و خرید لباس نو نداشتیم سفره رنگین و آجیل های جور وا جور نداشتیم امّا محبّت و مهربانی فراوان بود چندین خانواده که از چند تا عمو و عمّه ، خاله و دایی ،برادر و خواهر بودند دور هم جمع می شدیم و از احوال هم باخبربودیم .امّا امروز و در آینده چه به روز نسل های مان خواهد آمد ؟ امروز سفره های رنگین و لباس های نو و خرید مناسبت های روز پدر و مادر و دختر و جوان و روز زن و دیگر مناسبت ها روز به روز باشکوه تر می شود امّا دیگر از شلوغی و دور هم بودن ها خبری نیست .

 می گفت : دراین زمانه یکطرف ماجر خیلی از بچّه ها برادر و یا خواهر ندارند و درآینده هم عمّه و عمو و خاله ودایی و فرزندان آنها را نخواهند داشت و ازطرفی نوع شکل گیری شخصیت اجتماعی نسل جدید است که در پای میزکامپیوتر و اینترنت و ماهواره وگوشی های همراه شکل یافته و فرزندان ما را به سمت شخصیت انفرادی سوق داده  که از روابط عمومی حدّاقلی برخوردار خواهند شد و هرچه شخصیت اجتماعی به سمت وسوی شخصیت انفرادی سوق یابد انگیزه های ملّی جایگزین انگیزه های شخصی خواهد شد تا جایی که به بلای جوامع به اصطلاح متمدّن غرب دجار خواهیم شد .

وقتی دیدم خودش سواره درحال تاخت وتاز است گفتم : دوست عزیز لطفاً بیا پایین تا باهم بریم . من به عقیده تان وبه عقیده همه صاحب نظران در این امور احترام می گذارم و با خیلی از موارد هم  عقیده  هستم امّا برایم قابل قبول نیست که با حقوق زیر خط فقر که با رشد ساعت به ساعت گرانی همراه شده به دوستان و بستگان توصیه کنم که برای فرزندان تان برادر و خواهر و عمو و عمّه و خاله ودایی جور کنید که شاید به بیماری خود شخصیتی و دوری از اجتماع و برخی داستان های دیگر مبتلا شوند .

دوست عزیز : طرف نان ندارد تا شکم خود راسیر کند آنوقت داروی اشتها آور برایش تجویز میکنی و سفارش هم میکنی تا برایت تبلیغات هم داشته باشند .

شما دعا کن تا عید نیاید امّا من دعا میکنم تا هر روز و به هر بهانه ایی عید باشد ، شاید دل خود مان ودل خدای خود و دل بندگانش را به طریقی شاد کردیم که شک ندارم آن روز بهترین عیدمان خواهد بود .

خدابخش قبادی

تقدیم به رزمندگان گمنام هشت سال دفاع مقدس

همسنگر و همرزم گرامی سلام

درهفته دفاع مقدس از روزگار تلخ وشیرین و از غم ها وشادی های هشت سال آتش و خون سخن ها به میان می آید. از شهداء ، جانبازان ، آزادگان وصبر خانواده هایشان گفته می شود . اما از شیرمردان و شیرزنان عرصه پیکار ، رزمندگان گمنام که همسنگر آنان بوده اند کمتر گفته می شود .

هم رزم گرامی ، هر چند به فراموشی های دیگران عادت کرده ایی ولی فراموش نکن که خداوند هرگز فراموش نخواهد کرد.

همسنگر عزیزم ، نمی خواهم روزهای اعزام و خداحافظی از خانواده و دوستان را به یاد آورم. نمی خواهم از لباس رزم و آموزش، ازآشنایی با مردان جنگ ، از اتوبوس و قطاری که همسفرمان می شد حرفی بزنم.

امروز فصل یادآوری سرمای کردستان و کینه هایش و گرمای خوزستان وآتش و غبارش نیست. چرا که بخوبی می دانم تا زنده ایی تمام خاطرات آن ایام را به یاد خواهی داشت خاطراتی که سراسر عبور از خطر و حوادث بود .

همسنگرم ، هرچند همانند همسنگرانت شهید و اسیر نشده ایی و با جراحت های سطحی به آغوش خانواده ات برگشته ایی . می دانم که می دانی که خداوند شاهد رزم و جهادت بود و میدانی خداوند هرگز فراموشت نخواهد کرد .

میدانم که چه حال و هوایی داری . می دانم که با آلبوم عکسهایت عشق بازی می کنی و با یاد آوری خاطرات آن دوران زانوی غم در بغل می گیری و می دانم جامانده از کاروان عشقی .

میدانم که دلت برای لباس های خاکی و عطر یاس وسنگر های خط مقدم پر می کشد. چرا که صدای ضجه هایت را درمیان کاروان راهیان نور که به اروندکنار آمده بودی می شنیدم . دیده بودم که چگونه خاک شلمچه را بو سه میزدی و با حسرت غریبانه ایی به خاکریزها نگاه می کردی . می دانم و در درد فراغ دوستانت و درحسرت شهادت می سوزی . بخدا خداوند هرگز فراموش نخواهد کرد .

اگر دراین ایام و یا در طول سال و به هنگام ارج نهادن و تأکید بر استمرار اندیشه های ناب ایثار و شهادت حرفی زده می شود و از رزمندگان گمنام کمتر سخن به میان می آید به این مفهوم نسیت تا بخواهند مجاهدت مجاهدی را نادیده بگیرند بلکه این کم لطفی هایی است که گریبان سخنوران و نویسندگان را گرفته است کم لطفی هایی که خیل عظیمی از رزمندگان را در مسیر فراموشی قرار داده تا جایی که نسل امروزی گمان کنند هرکسی که شهید یا جانباز و اسیر شده رزمنده میدان جنگ بوده و بس .

همسنگرم نگران نباش که اگر همه فراموش کنند خداوند هرگز فراموش نخواهدکرد. هرچند در انتظار تمجیدو تشکر دیگران نبوده و نیستی .

اهانت ، سنت دنیای کفر و قوم یهود

از گذشته دور تاکنون اهانت به مقدسات مسلمانان در دستور کاردنیای کفر و قوم متعصب یهود قرار داشته و در مقابل هم توده مسلمین ضمن ابراز نفرت از اعمال ننگین هتاکان ، پایبندی و عشق و علاقه خویش را نسبت به دین مبین اسلام و مقدسات دینی ابراز داشته و از حریم وحی و رسالت دفاع می کردند . تا اینکه دولت جعلی اسرائیل در سرزمین فلسطین شکل گرفت و صهیونیست های نژادپرست بر گلوگاه های سیاسی ، اجتماعی ، اقتصادی غرب بویژه آمریکاه تسلط آشکار و پنهان پیدا کردند . ازاین پس هتاکی ها ابعادگسترده تر و سازماندهی شده ایی بخود گرفت تا جایی که استکبارجهانی وصهیونیزم بین الملل از این اعمال ننگین خود بعنوان ابزاری برای اهداف گوناگون در کنارتحقیر مسلمانان استفاده می کردند که متناسب با شرایط جهان اسلام اجرایی می شد .

حاکم اسلامی یا خادم کفار

 تا قبل از 11سپتامبر هویت باطنی حکام کشورهای اسلامی که ادعای خادمیت مسلمین را داشتند برای توده مردم آشکار نبود اما پس از 11سپتامبر وبه بهانه سرکوب القائده درافغانستان وهمچنین درجریان تهاجم به عراق ، وسکوت معنی دار وحتی همراهی برخی از دولتها،هویت باطنی آنان را آشکارنمود و به مرور زمان ملتها به این نتیجه رسیدند که دولتها و حاکمان آنان نتنها حاکم وخادم سرزمین خود نیستند بلکه خادم کفار و درخدمت هتاکان به مقدسات مسلمین هستند . تا جایی که برخلاف مواضع دولتمردان مردم اعمال مهاجمان ومتجاوزین را به سرزمینهای اسلامی محکوم وبا کمترین امکانات ابراز عقیده می کردند معترضینی که درمیان هیاهوی بنگاه های تبلیغاتی غرب توان رساندن صدای اعتراض خود را به گوش جهانیان نداشتند. 

هدف از اهانت به مقدسات

v     گروهی عقیده دارند این هتک حرمتها در راستای کاستن میزان حساسیت مسلمانان نسبت به مقدسات صورت می گیرد تا بتوانند باکم رنگ نشان دادن خط قرمز مقدسات دین اسلام زمینه را برای دین زدایی فراهم کنند . 

وقتی  اوامر  الهی زمین بمونه 

اوامر شیطانی جاشو می گیره

وقتی آموزه های دینی فراموش بشه

آموزه های جعلی فراون می شه 

وقتی جذابیت های دنیایی مقابل مون خود نمایی کنن 

حلاوت معنویت و شیرنی هزار طعم دنیایی جاش عوض میشه

وقتی اراده ای برای مقابله بامنکر نباشه

معروف پژمرده می شه

وقتی معروف  پژمرده بشه

آمر  به معروف  هم کتک خور می شه

وقتی آمر به معروف کتک خور بشه

خالق و خدای معروف حامی معروف می شه

 معروف شناسا و دوست داران معروف گفتن

 تاریخ شاهد  کتک خوردن آمران به معروف بود

اما نگفتن تو عصر حاکمیت معروف 

 تازیانه بر پیکر معروف و آمرش زدن 

 ادامه داره

 روستای داردکاشت

از توابع بخش بابلکنـار

شهرستان  بـابـل

استـان  مازندران

فاصله تا مرکز بخش 6 کیلومتر 

و تا مرکزشهرستان بابل 14 کیلومتر 

این محل در اسناد ثبتـی به

نام «فـــومشکـنار» معروف است

 که به همین دلیل پسوند نام خانوادگی اغلب اهالی

 محل  «فــومشی»  ویا  فومشکناری  اضافه شده است. 

 تا قبل از سال 1365داردکاشت جزء

  شهرستان  قائمشهر  بوده

 اما پس از آن به شهرستان بـابــل ملحق گردید.

داردکاشت :  

از شمال به روستای فولادکلا و هلیدشت 

 ازجنوب به روستای درونکلای شرقی،

از شرق به روستای میکلا ( توابع قائمشهر)

از غرب به مزارع شالیزاری روستای انارستان

ختم می شود.  

مساحت کلی محدوده داردکاشت

بطور تقریبی 500 هکتار که در این بین 

 285 هکتار باغات

 165 هکتار شالیزار  و

50 هکتار مساحت بافت مسکونی می باشد.

................................

هم محلی های عزیزم  هر کجا ی این کره خاکی

 هستید امیدوارم سلامت باشید. 

"خدابخش قبادی"

                                      بنام آرامش دهنده قلبها              

چندی پیش برآن شدم تا وقت بیشتری را برای تماشای تلویزیون در نظر بگیرم،

اتفاقا در آنوقت شبکه چهارم جدال سیاسی ، شبکه سوم بحث فوتبال،شبکه

دوم نقد فیلم وسریال،شبکه اول مسائل اجتماعی پخش میکرد، قدری تو شبکه ها

سرک کشیدم اما برام جذاب نبوند قالب بحث هائی که داشتند از قانون اساسی

 مواردی را فصل الخطاب قرار میدادند .

من هم از تو قفسه کتابها کتابچه قانون اساسی را بیرون کشیدم و مشغول مطالعه

 شدم رسیدم به بند 2 از اصل سوم ،قدری تامل کردم،در این بند یکی از

 وظایف دولت جمهوری اسلامی ایران

رابرای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم آنهم با بکار گیزی همه امکانات خود اینگونه

 شمرده که :

بالا بردن آگاهی های عمومی در همه زمینه ها با استفاده

صحیح از مطبوعات و رسانه های گروهی و وسایل دیگر

من دیگر ادامه ندادم و کتابچه راسر جای خود گذاشتم .

قدری به فکر فرو رفتم و تو ذهنم روز نامه ها را با تمام سلیقه هایی که داشتند

مرور کردم دیدم بیش از 40% از صفحات به آگهی های تبلیغاتی اختصاص دارد که

 البته معتقدم برای تداوم وبقای کار این امر لازم میباشد و بیش از 40% را اخبار و

 نظریه پردازیهای جنجال آفرین حزبی پایتخت نشین که هویت وعملکرد آنان

برای اکثر ایرانیان روشن میباشد در بر گرفته که در برخی موارد با اهانت به

باورهای دینی و ملی همراه میباشد. والباقی را موارد متفرقه تشکیل میدهند

در این میان پرسشهایی برایم مطرح شده که به ذکر چند سؤال اکتفا میکنم:

1 - آیا اندیشه های اجتماعی وسیاسی و اقتصادی و فرهنگی و..... این مرز وبوم

فقط نظریه و دیدگاه چند نفر از چند باصطلاح حزب و یا گروه میباشد ؟

2- با توجه به اینکه احزاب و مطبوعات آنها از سرمایه های این مملکت تغذیه میشوند

 و باطوفان حزب گرائی آنهم برای دست یابی به اهداف حزبی خود با توهین به

بعضی از اقوام باورهای دینی و ملی نقض قانون اساسی میکنند چرا برخرد قاطع نمیشود؟

3-آیا نقش اطلاع رسانی وآگاهی دهی صحیح مطبوعات همین است ؟

 اگر نیست چه کسی بایدزنگ خطر قانون اساسی را به صدا در آورد؟

4- قانون اساسی وآرامش و امنیت کنونی ما خون بهای صدها هزار

شهید مجروح و ایثارگران همین مرز و بوم است. چرا مدعیان بی عمل

 پا روی خونهای پاک جوانان و مردان و زنان مملکت خود میگذارند ؟

 چه کسی ویا کدام مرجعی باید مقابل شان قد علم کند؟

شمادوست عزیز و گرامی مرا قانع کنید تا در مقابل این پرسشگری

 خودم که عاقبت سرم را به باد خواهد داد چه جوابی بدهم

 شما کمکم کنید تا پاسخی پیدا کنم .