* اشخاص و احزاب و کشورهای مختلف برای

پیروزی بر مخالفان و دشمنان ، استراتژی ایجاد فتنه

را دستور کار خود قرار می دهند تا بتوانند

 با کمترین هزینه ، مقاومت نیروهای مقابل را در هم شکنند.

* خروج از دام فتنه به شدت سخت ودر مقابل برای فتنه گران

بهره برداری از فضای فتنه آسان است. همچنین شیوه و نوع

فتنه و به طبع عبور از عرصه های گوناگونی فتنه در آن

واقع شده ثابت نیست لذا تنها سلاح شناخت و باور عمیق

 به اهداف است که می تواند ساز و کار فتنه گران

را خنثی نمایند.

* فتنه هجوم به مرزهای باور و عقیده است ، هجوم به مرز

 افکار و عقایدی است که بر دور سرزمین ایمان و معرفت

کشیده شده است . افکارو عقایدی که بصورت دژهای نظامی ،

 سیاسی ، اجتماعی ظاهر می شود تا بتواند در مقابل هرگونه

 تهاجمی به مقاومت برخیزد. دژهایی که زمینه  پشتیبانی

 از تعالی اندیشه و عقاید را فراهم می سازند.

* در تهاجم به مرز باورها و عقاید، اراده ها متزلزل شده

و در زمان تصمیم گیری نتیجه های متزلزل و مرددی

 به دست می آید، و جمعیتی که برای دفاع از اهدافشان

از راهکار های متزلزل استفاده کنند ضربه پذیر شده

 و فضای بی اعتمادی عمومی می شود و در شرایط

 عدم اعتماد، نفاق و کینه برجامعه حاکم می شود

 و زمانی که اسب کینه توزی درمیان جمعیتی بتازد

 دیگر نیازی به دشمنی دشمنان نخواهد بود .

* آموزش و ارتقای معرفت لازمه عمق بخشی به باورها

و عقاید است . تا به قول معروف بر بصیرت افزوده

 شود . چرا که اولین و مهمترین ابزار عبور از دوران فتنه،

 بصیرت است و بس . بصیرتی که عوام و خواص

نمی شناسد . هرکه بصیرتر، موفق تر ، در غیر اینصورت

 همانند خیلی ها که در طول تاریخ مردود شده اند

 مردود خواهند شد.

* آیا می دانیم که چرا هر از چندگاه اصطلاحاتی چون

 نفوذ فرهنگی ، شبیه خون فرهنگی ، تهاجم فرهنگی و

 تاخت و تاز فرهنگی سر زبانها می چرخد و مدتی

 بعد به خاموشی و فراموشی سپرده می شود .

از خودم می پرسم که این همه مدت کجا بودم ؟

و تا کی و کجا می توانم این اصطلاحات و واژه ها

را همراهی کنم ؟شک ندارم که من هم همانند

دیگران چند مطلب کوتاه و یا بلندی را با آب وتاب

می نوسیم و مدتی بعد یادداشت های دیگری جای

آن را خواهند گرفت.

*بر این باورم که ما به جای مقابله با فرهنگ بیگانه ،

 به ظاهرش خیره شده و لبخندهای فریبنده آنها را باور

کردیم تا جایی که با تبعیت از آنان ، احساس شعف

و لذت بردن از تسلیم شدن در مقابل فرهنگ بیگانه

 را با روش های مختلف به دیگران القاء می کنیم .

*تغییرات روز به روز و به اصطلاح همراه شدن با

مد و مدلهای گوناگون و تغییرات در آرایش و دکور

 ظاهری خودمان گرفته تا نمای درونی و بیرونی ساختمان

و کیفیت آشپزی ومواد غذایی و حتی در استفاده از

کلمات و واژه ها ، نمونه هایی از اسناد واضح در تسلیم شدن

 مقابل فرهنگ بیگانه است . شاید قبولش سخت باشد

و حقیقتی آشکار است وبس .

*کسی به اجبار تسلیم فرهنگ بیگانه نمی شود چرا که

 فتنه گران فرهنگی ، قبل از هر عملی مرزهای باور و

 عقیده را کم رنگ کرده و با تخریب حریم قداست ها

 اقدام به انتقال ادوات و نیروهای ضد فرهنگی می کنند

 تا با لبخندهای زهرآلود به اهداف خویش برسند .

* در این یادداشت فرهنگی که سخن ازفتنـه های نامـرئـیشده از بدحجابی ها و

بی حجابی ها ، از کاربرد کلمات و جملات ضد فرهنگی در رسانه و از اسراف

و ریخت و پاش ها ، از ابتذال در مجالس جشن ها و از پارتی ها در مکانهای

دنج و باغ ها و از ماهواره و دیش های چند ال ام بی  و . . . حرفی نزدم که

شاید به مزاج هم وطنان به ویژه سیاست مداران و مدیران فرهنگی خوش

نیایدو حرفی نزدم چراکه نخواستم درآستانه شب عیدودرآستانه انتخابات

مجبور به عذر خواهی شوم .

* تسلیم شدن و لذت بردن از تهاجم بیگانگان شاید ساده ترین راه باشد

 ولی بهترین و درست ترین راه نیست . همانگونه که عرصه های نظامی

و سیاسی به سلامت و موفقیت گذاشت در عرصه فرهنگی نیز

می توان بدور از تعصب و با بصیرت و ایمان به اهداف با پیروزی عبور کرد .

ادامه دارد

قسمت دوم

فتنـه احزاب ،گروها و فرقه های الهادی و انحرافی چون :

سازمان مجاهدین خلق ، با مرام مارکسیست و مسلمان/ پیکاری ها ، با مرام مارکسیستی/سازمان چریکان فدائی خلق با مرام مارکسیستی/حزب توده ، با مرام مارکسیست و لنینیست/ جبهه ملی، با مرام ناسیونالیستی و دموکرات (طرفداران دکتر مصدق)/نهضت آزادی، با مرام لیبرال دموکرات/ سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی، با مرام اسلام گرایی متشکل از چندین گروه چریکی اسلامگرا/جبهـه مشارکت ایران اسلامی ،چپـی های سوسیال و طرفـداران سید محمد خاتمـی/سازمان فدائیـان خلق ، با مرام سوسیالیست/ سوسیالیست های گروه پیمان/ حزب اتحادکمونیست کارگری، با مرام مارکسیست و . . .

هرکدام در زمان های مختلف با ظهـور و سقوط خود از توده مردم بریده و گاهی با پای فشاری بر اصول و عقاید خویش ، در مقابل مردم قرار گرفتـه اند تا جایی که با پناه بردن در دامن استکبار ، به نوکری صاحبـان اصلی مرام خویش مشغولند و به نوعـی عامل حوادث و فتنـه گردیدندفتنه های نامرئی و آشکاری که در برخی موارد خسارت و خیانت به مردم و مملکت اسلامی کمتر از فتنـه سال 88 نبوده است .

قسمت اول

ایـام دهـه فجـر فرصتی بود تا مروری بر تحولات سیـاسی و اجتمـاعی سالهـای 57 تاکنـون را داشته باشم .تحولات قابل توجهـی که هرکدامش می توانست انقلاب را به بن بست کشانده و منجـر به شکست نهضت مردمـی و اسلامـی ایران شود . تحولاتی که هدایت و مدیریت آن از وجود مبارک بنیانگـذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امـام (ره) و رهبر فرزانه انقلاب امـام خامنه ایی برخاسته و حمایت توده مردمی را در بر داشته است .

هدایتـی که تنها به قدرت الهی وصل بوده و با به صدا درآوردن زنگ خطر ، عالمان متعهـد و مسئـولان دلسوز و امت اسلامی ایران را نسبت به فتنـه های نامـرئـی و خطرناک آگاه ساخته اند .

فتنـه هایی که فتنـه گرانش مرموزانه تا سرحد بالاترین رده های مدیریتی نظام رخنـه کرده تا اندیشه های انحرافـی را جایگزین اندیشه های ناب و انقلابـی نمایند .

هرچند در روند مقابله با فتنـه گران هزینه های قابل توجهـی بر دوش انقلاب و مردم انقلابـی ایران گذاشته شد . اما به لطف الهـی درهای روشنایـی بر روی تـوده مردم گشوده شد و نور معرفت ونعمت بصیرت و درست اندیشی در میان توده مردم فراگیـر گردید .

بصیرتی که منجر به تشخیص خـادم از خائـن ، ناخالصـی از خالـص و راستی از کجـی ها گردید . بصیرتی که رشد سیاسی و اجتماعـی را به جایی رسانیده تا مردم با درک مواقع و مواضع مهـم ، بجـا و مقتدرانـه از انقلاب خویش پاسـداری نماینـد .

وبه قولـی در فتنـه های نامـرئـی مردم عصر حاضر برخلاف امت صـدر اسلام عامل تحرک خواص شـده و حتی مؤفـق تر از برخی خواص بی بصیرت عمل کرده اند .

همان فتنـه گرانی که دیروز لباس مدیـران قوای مختلف نظام جمهـوری اسلامی ایران را بر تن داشته و به مرور زمان به اربابان خویش پیوستند و سر درآخور شیاطیـن به خیانت آشکار و شغل فتنـه گری مشغولند .

درقسمتهای بعدی مواردی از فتنـه های نامـرئـی و فتنـه های آشکار آورده خواهد شد .

طی دوره های گذشته فعالان عرصه انتخاباتی شورای اسلامیشهرهای کم جمعیت زیر چترآبادانی و توسعه شهر، رفاه و امکانات شهروندان ، حمل ونقل ومعابر ، بهداشت و درمان ، اماکن ورزشی و تفریحی و فضای سبز ، ساماندهی بازارچه های محله و بازار های سنتی و رونق کسب و کار فعالیت تبلیغاتی داشتندو تمام مانورخود را در حیطه مدیریت شهری و شهرداری متمرکزمی کردند تا مردم از این منظر به آنان نگاه کنند . و مردم هم اولویت انتخاب اصلح را در همین راستا جهت می دادند .

در گذشته اغلب کاندیداهای شورای اسلامی شهر به احزاب و جناح های سیاسی وصل بودند اما جهت گیری های حزبی و سیاسی در زیر چتر تبلیغاتی کاندیداها مخفی بود این مخفی کاری ها عاملی بود تا توده مردم از وابستگی و مرام سیاسی آنان شناخت چندانی نداشته باشند . در نتیجه دغدغه کاندیداها در این عرصه به حد اقل می رسید .

به هر حال تا کنون اینگونه بوده و مردم هم به امر سیاسی کاندیداها توجه خاصی نشان نمی دادند . چرا که ماهیت کار شکل سیاسی نداشته و تبلیغات هم در همین راستا صورت می گرفت . هرچند چشم شکارچیان فضای مجازی در روزهای اول هویت سیاسی آنان را شکارمی کرد اما به لحاظ نوع کار ترجیح می دادند تا آرامش در فضای حقیقی حاکم باشد . مگر آندسته از افرادی که به گروه های معلوم الحال متصل بودند که بدون اغماض هویت سیاسی آنان فاش می شد .

همچنین کارشناسان و فعالان عرصه سیاسی و تبلیغاتی براین باورند که در انتخابات خرداد 92 شیوه تبلیغات کاندیداها و حساسیت رای دهندگان به دلیل همزمانی دو انتخاب نسبت به گذشته متفاوت خواهد بود.چرا که کاندیداهای شورای شهر به ناچارمواضع سیاسی آنان آشکار خواهد شد .و این تغییرات فضای انتخاباتی را حساس و زمینه را برای شیطنت برخی از عواملی که  در مراحل انتخابات به امور اخلاقی پایبندی خاصی ندارند فراهم خواهد نمود . 

این شیطنت دغدغه کاندیداها و مجریان و حتی مردم را بیشتر می کند . با توجه به این اصل ، فضای مجازی ، اولین مسیر و آسانترین و سریع ترین راهی است تا تخریب ها و شایعه سازی ها در آن صورت می گیرد . لذا شرایط اینگونه حکم می کند تا متولیان ذینفع اشراف کاملی نسبت به جو حاکم بر انتخابات بویژه فضای مجازی داشته باشند و به قول دوستان این اشراف برگ برنده ایی برای کاندیداها خواهد بود .

در پاسخ به دوست عزیزی که پرسید :

از نظر شما به چه کسی بـسـیـجـی

گفته می شود؟

چند سطری را بدون در نظر

گرفتن انگیزه وهدف از این پرسش

 تقدیم میدارم که امیدوارم مفید واقع شود .

طی سالهای پس از انقلاب تاکنون ، بنا برشرایط

میهن عزیزمان ، تعاریف متفاوتی از بـسـیـجـی شده

که براساس همان تعاریف کاربرد  بسیج تعریف می شود .

واژه هایی چون نیـروهای مردمـی ،طرفداران نظام ،شبه نظامیان

و...تعاریفی است که از دوست و دشمن ازبـسـیـجـی یاد می کنند،

تشکل بیسج اقشارمختلف جامعه را در بر می گیرد که در مواقع

نیاز از وجود آنان استفاده می شود . این افراد در رده های

مختلف برحسب توانایی های خود آن هم به شکل سازمان

یافته با سازمان بسیج همکاری دارند . به تعریف دیگر

فردی که بدون در نظر داشتن منافع شخصی اش ،

تـوانمنـدی خویـش را بـرای نیـاز و تعـالی

جامعه هزینـه کند بـسـیـجـی است ،

حتی اگردرسازمان بسیج مقاومت 

سازماندهی نشده باشد .

برخی بر این باورندکه بـسـیـجـی دو تعریف متفاوت دارد ،

یکـی درقالب تشکیـلات سـازمـان یافته و دیگری بصورت

انـفـردی و یـا گروهی امـا غیـر سازمانی که دراهـداف

و محصول که همـان خدمت به جامعـه باشد مشتـرکنـد .

درشکل سازمـان یافته :

استفــاده بهینـه از توانـایی بـسـیـجـی و

تقسیـم و ارائـه توانمنـدی آنـان در میان سطوح مـورد

نیازجامعـه و تشخیص نیازها و ضرورت بکارگیری آنان ازطرف

سـازمان بسیـج تعـریف و مشخص مـی شود . و در شــکل 

غیر سازمانی ازتعریف بـسـیـجـی : همان مــرام ایرانـی

و مسلمانی است که برای رفع مشکلات مردم و

بالاتر از آن برای تعالی جامعه توانایی مادی و

معنوی فرد یا گروهی صـرف امور هـم

میهنـان یـا هـم کیشـان گــردد .

استفاده بهینه از توانمندی های بـسـیـجـی برای رفع مشکلات

و رشدجامعه اسلامی یک اصل و افضل الاعمال است که واژه

ایثـارگـری رادر وجود بـسـیـجـی معنی می بخشد .

آنچه مسلم است ضریب خطایی است که می تواند در

فعالیت های غیر سازمانی دامن گیر بـسـیـجـی شود و نتیجه

مطلوبی از کارش حاصل نگردد به ویژه آنکه کسی بخواهد

 خودش به تنهایی عمل شایسته ایی برای دیگران و یا

جامعه انجام دهد .

ولی بـسـیـجـی سازمـان یافته می تواند توانمندی هایش را درکنار

بسیجیان دیگر صرف اموری کند که در سطح کلان به

آن توجه شده است.

برای خصوصیات بـسـیـجـی تعاریف اختصاصی

و عمومی وجود دارد که محل بحث آن در این مبحث

  نمی باشد .

 می گفت : در یکی از خیابان های پر رفت وآمد کلان شهری چاله ایی

وجود داشت که گاه و بیگاه برای عابر سواره و پیاده مشکل ساز بود

تاجایی که اهالی برای پرکردنش دست به دامن مسئولین شهری

شدند.

 مسئولین دلسوز و هم در راستای خدمت رسانی

به مردم،کارشناسان مجرب خود را برای بررسی و رفع این معضل

به محل اعزام کردند.

راوی ادامه داد که با دیدن آدم ها وماشین های دولتی

حس کنجکاوی ام گل کرد وخودم را به آنها رساندم

تا از نزدیگ در جریان امور قرار گیرم که شنیدم

یکی می گفت :برای آسایش مردم و جلوگیری از مرگ و

میرهای ناشی از افتادن درچاله بهتر است تا آمبولانسی مجهز

وبا کادری مجرب درکنار چاله آماده باش قرار دهیم تا درصورت

بروز حادثه به مصدومین کمک کنند.

ودیگری می گفت :با این شهر شلوغ و ترافیکی ،تا رسیدن

آمبولانس به بیمارستان کار مصدوم تمام است به نظرم باید

در همین حوالی بیمارستانی ساخته شود.

وسوّمی گفت : درحال حاضر ساختن بیمارستان امکان پذیر نیست

چونکه بودجه به اندازه کافی نداریم ولی من پیشنهاد میکنم تا این

چاله را پرکنیم و نزدیگ فلان بیمارستان فوق تخصصی چاله ایی

به همین ابعاد حفر کنیم ،بیمارستانی که هم نوساخت و

هم با بیشتر کادر اداری و درمانی اش آشنا هستم و وظیفه

خود میدانم تا سفارش مصدومان را به آنان داشته باشم.

می گفت : همینطور که مشغول گوش دادن نظرات کارشناسان

دلسوز بودم رفتگری بی ادعا با مقداری ماسه با بتن آمد و چاله را

پرکرد وبا فرغونش رفت.....!!!

دوست گرامی: اگرشما آنجابودید برای این

چاله و کارشناسان و رفتگر چه پیشنهادی می دادید؟

آیا مدیران و برنامه سازان تلویزیون بر این باورند که مسئولان رده های مختلف سه قوه چـنان سرگرم کار و تلاشند که از حوادثی چون زمیــن خــواری و هجـوم مغــولی به منابـع ملـی و طبیعـی این سرزمین بی خبرند ؟ یقیناً چنین نبوده چرا که از گزارش و تدوین برنامه اینگونه برآمده که ردپاهای بجای مانده به جاهایی ختم شده  که حتی توان بیان حقیقت ها از مسئول محلی ومنطقه ایی سلب شده بود.

آیا برنامه سازان شــوک می خواهند به وظیفه رسانه ایی خود عمل کنند ؟  و گمان می کنند که مردم ایران به شهر های شمالی سفر نمی کنند و از ویلاسازی ها و تفریح گاه ها  و حیات خلوت ساحلی و حاشیه های جنگلی از ما بهتر ها بی اطلاع هستند؟

بعنـوان شاهد مـرگ تـدریجـی جنـگل از حضـرات آقـایان و خـانم های دست انـدرکار  برنامه شــوک می پـرسم که :

نیم نـگاهـی به سـریال ها و فیلـم های سه دهه گذشتــه خود داشتــه باشیـد که چقـدر از ساکنان شـهرهای بزرگ و آپارتمـان نشین ها را برای درمـان روحـی و روانـی به ویلاهای شمال فرستادیـد؟ همـان ویلاهایی را که محل امـن خلاف کارها و برخی از فرزندان فـراری از دست پدر و مادر های سختگیر  کرده بوده . همـان ویلاهایی که رویـاء و آرزوی مـاه عسل تـازه دامــادها و نوعـروسان تان شـده بود . همـان ساحل و جنگلی که  به مکان های توریستی لقب گرفته اما بدون اینکه از حفاظت های توریستی بهرمند باشد .

 هنرمندان گرامی :  آیا از همکارانتـان پرسیده اید که در کارهای هنری خود چه بلایی بر سر ساحل و جنگل آوردند که امروز  کارش به شـوک دادن رسیـده ؟

آیا فقط مسئولان قاصر و مقصر و آب و هوای معتدل خزری و پول سرمایه دار در مرگ تدریجی منابع طبیعی دخیل هستند ؟یا اینکه تبلیغات خاموش ساحل نشینی و تزریق فرهنگ ویلاهای جنگلی و ساحلی در فیلم ها و سریال های گوناگون عامل محرکی در این امر بوده.

جلوگیری از ضرر شروع منفعت است .

وقتی واژه ها و جملات در اذهان رژه روند و گوشی برای شنیدن پیدا نشود.  وقتی گوشی شنوایی پیدا شد ولی حرف ها را نفهمید . زمانی مقصودی فهمانده شود ولی در برآوردن خواسته ها ناتوانی اش ثابت شود حسی بوجود می آید که حتی بیان حقایق آشکار هم سخت خواهد شد .

نمی دانم از کجا شروع کنم و منظورم را چگونه بیان کنم تا گوش شنوایی پس از فهمیدن و البته با توانایی خود گامی مؤثر بردارد .

*     کشف حجـاب

سخنرانی های آتشین مبلغان و مسئولین مملکتی و برخی کتاب ها را بیاد می آورم که باحمله شدید به حکومت پهلوی میگفتند روزی و روزگاری چادر و مغنعه زنان ومادران مسلمان این سرزمین را به زور سرنیزه ی استبداد از سر شان برداشتند . آنها از پدر و پسری حرف زدند که سالها باشیوه های گوناگون کشف حجاب کردند . تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی و بروز تحولات سیاسی و اجتماعی ، شاهد بازگشت حجاب به مجامع عمومی بودیم . و از ابتدای حاکمیت جمهوری اسلامی ایران تا کنون نیز شاهدیم که چگونه مسئولین ، مدافع و مبلغ حجاب بوده و هستند ولی حالا چه شده تا این اصل غیر قابل انکار که ضامن مکارم اخلاق و نماد ایمان به دین مبین اسلام است از طرف مردان و زنان بویژه جوانان زیر پاگذاشته می شود . تا جایی که حکومت و مبلغان دینی با تمام توان و تلاش خود قادر به تفهیم اهمیت «حفظ حجاب» نشدند . گروهی دنبال قاصر و گروهی به دنبال مقصر می گردند تا به اصطلاح برخی را تفهیم و برخی دیگر را مجازات کنند ، اما آنچه در میان گرد و غبار یافتن قاصر و مقصر ناپدید می شود حجاب است و حجاب .

نمی خواهم مدرکی روکنم . نمی خواهم میادین و خیابانها و کوچه ای را مثال بزنم که به اسامی چهارده معصوم (ع) و شهداء مزین شده ولی شاهد بدحجابی و بی حجابی ا ند . نمی خواهم توجه کسی را به پارکهای شهری و جنگلی و بالاتر ازهمه به سواحل دریا جلب کنم . نمی خواهم به فهم دینی و تربیت اسلامی کسی حمله کنم . دوست ندارم تا لقب بی غیرتی به مردانی دهم که زنان شان دانسته و ندانسته با بدحجابی و بی حجابی ، آتش به خرمن هویت جامعه اسلامی می زنند . وکاری به کار حکومت و عوامل فرهنگی و انتظامی هم ندارم . و منتظر روزی نیستم تا افراد و یا گروه هایی به بهانه عدم توانایی دولت و حکومت و به بهانه امر به معروف و نهی از منکر شخصا حدود الهی را اجرا کند و تلخی اش را به کام جمهوری اسلامی ایران بریزند .

نیمه شب 13 فروردین امسال عارضه بی خوابی به سراغم آمده بود ، سعی کردم خودم را با تلویزیون و کامپیوتر« ببخشید » رایانـه و گوشی همراه سرگرم کنم ، تا حرکت ساعت ها ، دقیقـه ها و ثانیـه ها را به سمت اذان صبح احساس نکنم . وقتی مشغول کار با گوشی بودم به این فکر افتادم تا از خط ایرانسل سری به اینترنت بزنم . هر چند کار با گوشی مدل پایین ، آن هم از نوع« چینی ارزان قیمت» برایم سخت بود اما برای وقت گذرانی چاره ایی نداشتـم .  سر انجام بعد از سرچ کردن چند موضوع مختلف متوجـه شدم که باگوشی های همـراه هم می شود کار لب تاب و رایانـه خانگی را هرچند با حجم و کارایی کمترشان انجام داد . حتما برخی از خوانندگان محترم خواهند گفت که عجب کشف بزرگـی! آیا کسی هست با الفبای اینترنت آشنا باشد و گوشی مناسبی هم داشته باشد و این موضوع را نداند ؟  آری من هم براین باورم که اغلب کاربران از ابزارها و امکانات نرم افزاری گوشی همراه خود آشنایند . و از طرفـی هم همانند برخی از تحلیل گران این عرصه معتقدم که اینترنت علـوم و اطلاعات را  آسان و ارزان و سریع در اختیار مان قرار می دهد ودر کنار بالا بردن ضریب هوشی، علمی و استدلالی ، جامعه را از شر عـوام فریبـی و فقر تحلیل مسائل گوناگون نجات می دهد . اما پرسشهایی ذهنم را مشغول کرد و مجبورم نمود تا  برای پیدا کردن جواب ها دست به قلـم شوم و ازدوستان وخواننـدگان کمک بخواهـم . مواردی چون :  

1)     با توجه به اینکه یک روی مجموعه اینترنت سلاح مهاجمان برای ضربه زدن به اهداف مورد نظر است وازآنجایی که جستجوگران اینترنتی بویژه کسانی که ازگوشی همراه استفاده می کنند را اقشار مختلف با شخصیت ها ی متفاوت تشکیل می دهند  آیا خطری شخصیت «فکری ، اجتماعی ، مذهبی و معنوی» کاربران بخصوص جوانان و نوجوانان را تهدید نمی کند ؟

2)    شکی نیست حذف یکی از مهمترین ابزار و ملزومات تعالی جامعه انسانی نتنها غیر ممکن ، بلکه خیانت به نسل بشر محسوب می شود . ولی آیا با عنایت به جایگاه اینترنت و بهرمندی از سلاح ناقص « فیلتـر سازی » و با توجه به نقش «تهاجمی و تخریبـی» آن ، برای «دفاع و واکسینه» شدن جامعه چه روش کاربردی و مؤثری تدوین وعملی شده است ؟  

3)  درآموزشگاه های فنی حرفه ایی درکنار آموزش بـرق کاری ، کارآموزانی درحد مهندسین مجرب تحویل جامعه می شوند وآنان درحالی از برق برای شکوفایی جامعـه استفاده می کنند که ازمیزان خطرات جریان الکترسیته با خبرند و اولویت را به شعـار « اول ایمنـی بعـد کار» قرار می دهند تا سالم بمانند . آیا وقت آن نشده تا مراکز آموزشی و پرورشی درکنار آموزش استفاده ازعامل پیشرفت جامعه ، خطرات آن را آموزش دهند ؟ وآیا نمی شود همانند فنی کاران برق آموزش دید و با رعایت اصول ایمنی به ادامه کار پرداخت ؟

4)  با استفاده از برخی کلمات و جملات دستوری مانند : « فیلتـر کردن»، «ممنوع و حرام» ویا «غیر قانونی» دانستن ورود به سایت ها و وبلاک های «سکس و مستهجن» ، «غیراخلاقی و غیرشرعی» تا کجا می شود به دفاع پرداخت تا «امنیت روانی و اخلاقی» و باورهای دینی و ملی و اندیشه های سیاسی محفوظ بماند ؟

5)  خوب است بدانیم که در زمان « تهـاجم فیزیـکی» تلفـات خودی ها و پیشروی دشمن معلوم و مبارزان ، «قهرمانان ملی» و کشته شدگان در این عرصه« شهیـد» و مایه فخر ومباهات جامعه هستند ولی در« تهاجـم غیر فیزیکی» میزان پیشروی دشمن و تلفـات خودی ها نامشخص وکسانـی که مورد هدف قرار گرفتند « منحرفین و مفسدین » و مایـه ننگ جامعه به حساب می آیند . آیا سزاوار است که غنچه ها و گل های این مرز و بوم اینگونه پژمرده شوند ؟

6)  آیا وقت آن نرسیده تا با « بسیج همگانی » و با «آموزش و تربیت» از خانواده تا آموزشگاه و دانشگاه  به روشی عمل شود تا « فهماندن » جایگزین « ترساندن » شود و فهمیده ها به سلاح علم و آگاهی مسلح شوند و با سرلوحه قرار دادن شعار « اول ایمنی بعد کار» در این عرصه پیروز میدان شوند . 

 ایمنی سیستم های الکترونیکی و نرم افزاری از اصولی ترین و لازم ترین اموری است که محل بحث آن در این مبحث نمی گنجد .

بعضی از دوستان بر این باورند که:

سیاسیون  تحولات داخلی وخارجی زمان انتخابات را به گونه ایی

ترسیم میکنند  گویا اینکه ایران و خاور میانه و حتی جهان

حساس ترین دوران از عمر خود را سپری می کند .

در حالی که این امربا واقعیت فاصله زیادی دارد .

برای پاسخ به پرسش این عده از دوستان چند نکته که

می توانند حساسیت های انتخاباتی بشمار آیند را ،

یادآور می شوم و قضاوت را بعهده خودشان می سپارم . 

آیا شرایط ایران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به لحاظ ماهیت

انقلابی اش و هرگونه تحولی که مربوط به این مملکت باشد ،

برای صاحب نظران داخل و خارج از کشور حساسیتی به همراه ندارد ؟

آیا نقش تعیین کننده انتخابات که حساسیت های خود

را بوجود می آورد نمی تواند دست اندرکاران را به تکاپو

بیاندازدو تا جایی که برای حضور حداکثری شرایط

را بیش از آنچه که هست جلوه دهند .

آیا این امر مختص به مسئولین نظام و مجریان

انتخابات وانتخاب شئندگان  است؟

آیا کاندیداها درکنار شیوه های تبلیغاتی خود و

برای گـرم کردن تنـور انتخـابات و جلب توجـه رأی دهنـدگان ،

اوضـاع سیـاسی و اجتماعی و اقتصادی را به گونه ایی دیگر

جلوه نمی دهند و خودشان را منـجی و عامل

شکوفایی نسلهـای آینده معرفی نمی کنند ؟

آیا دشمنان پس از نا امیدی درجنگ فیزیکی ، تهاجـم غیـر

فیزیکی را با ابعاد گوناگون  در دستورکارخود قرار نداده اند؟

آیا یکی از بهترین گزینه ها در جنگ غیر فیزیکی نمی تواند

نفوذ دادن گروه ها و اشخاص ساخته و پرداخته سرویس های

اطلاعاتی آنان از طریق  ساز وکار انتخابات باشد ؟

آیا با بررسی انتخابات های گذشته نمی توان به این نتیجه رسید

که حساس جلوه دادن انتخابات حتی درمیان خارج نشین ها و

دشمنان قسم خورده این مرز و بوم هم وجود داشته و دارد ؟

آیا با توجه به انتخابات سال88

حساسیت زمان انتخابات نیاز به دانش و بینش سیاسی خاصی دارد ؟

یا اینکه فقط توهم مسئولین و دست اندرکاران امر انتخاباتی است ؟

 نهم فروردین خدایخش قبادی